Naast de experimentjes en modernere probeersels, maak ik ook nog steeds traditionele quilts. Ik houd van het 'ambachtelijike' ervan. Sowieso vind ik allerlei handwerktechnieken prachtig. Uit zelfbescherming houd ik me vooral bij quilten. Anders heb ik helemaal vijfduizend projecten onderhanden.
Maar daarom vind ik het wel heel leuk om mee te kijken bij mijn moeder en de deelneemsters aan het handwerkcafé dat zij is gestart. De dames daar werken allemaal aan een eigen werkstuk dus je ziet allerlei verschillende materialen en handwerktechnieken voorbij komen.
Het handwerkcafé is elke week op vaste tijden open en iedereen is welkom. Je bepaalt zelf of en hoe laat je komt, maar er zit elke week wel een vaste club. Ik zal de volgende keer eens vragen of ik wat foto's van de verschillende werkstukken op mijn blog mag laten zien.
Tyvek-experimenten en een heatgun horen niet echt thuis in het handwerkcafé, of op de maandelijkse quiltbee van
Saencrea. Deze bee is net gestart en vindt elke derde zaterdag van de maand plaats. Dus woon je in de buurt, kom ook gezellig eens langs!
Maar goed, geen tyvek en ander arterige gedoe daar dus wat doe ik dan? Nou, dan komt er een traditioneel werk tevoorschijn waaraan ik met de hand kan werken. Op het moment is dat een project waar ik, lach niet, al sinds eind 2005 mee bezig ben. Het gaat om de quilt "Beertjes onder quilts" van Karin Pieterse, uit het boek
Quilts voor de kinderkamer (isbn: 90-230-0788-3). Ik vervang de beren alleen door poezen.
Elk blokje stelt een miniquiltje voor; boven het blokje komt een kussensloopje met een poezenkopje erop geappliqueerd. Heel tuttig eigenlijk, maar ik vind het schattig en heel leuk om aan te werken. De blokjes zijn 15cmx15cm, een geweldig gepriegel dus. Deze blokken zijn heerlijke tussendoortjes als mijn hoofd te druk is voor arterige dingen.
Het allereerste blokje, hiernaast, is ook het allereerste patchworkblokje dat ik naaide in mijn leven. En dat is goed te zien. Klik maar eens op de foto voor de vergroting, dan kun je het duidelijk zien (hoewel zonder vergroting ook wel, haha). Toch denk ik dat ik dit blokje zo in de quilt opneem. Het heeft wel een bepaalde charme, vind ik, mijn allereerste blokje!
3 opmerkingen:
Een goed idea om je eerste blokje gewoon te gebruiken, je kunt dan altijd zien waar je vandaan bent gekomen. Je moet je afkomst nooit verloochenen.
http://quiltaart.blogspot. com
Dat het eerste blokje zo'n apart is geworden (mooi uitgedrukt he) komt doordat het erg open geweven stoffen zijn. Het rekt behoorlijk. Dus eigenlijk kan je er niets aan doen. Ik zou em niet voor die prachtige poezendeken gebruiken, maar em inlijsten en in je nieuwe werkkamer hangen. KUn je altijd terugkijken hoe het allemaal ooit is begonnen.
Het is trouwens net wat voor Truus he om zo'n quiltcafé te beginnen. Ze blijft een gezellig mens en je hebt het maar wat getroffen met zo'n moeder.
@Dat is ook wel een leuk idea ( ;) @Aart). Dat houd ik in mijn achterhoofd.
Een reactie posten