Waarschijnlijk had ik toen een geweldig plan bedacht. In mijn herinnering was dat al helemaal uitgewerkt. Voor het quiltweekend heb ik dus het doosjes met de gesneden stof zo, hup, in de tas gemikt. Niet meer gekeken wat het plan ook alweer was en of alles in het doosje zat.
Toen in Ermelo eenmaal dat doosje openging, was dat hele geweldige plan mij een raadsel Ik had een onlogisch aantal blokken en nog wat losse stukken. Wat had ik in hemelsnaam in mijn hoofd gehad?! Daar ben ik nog steeds niet achter maar met de hulp van een aantal meiden op het weekend heb ik toch best een aardige achterkant in elkaar gefabriekt. Bedankt, meiden!
Nu nog wat randen eraan want zo is hij niet groot genoeg. Vandaag ga ik in mijn kasten snuffelen om te zien of ik daar nog iets voor heb. Vast wel.
P.S. Ik zie nu dat ik de lap wel even had mogen strijken. Tja, daar ben ik vandaag even te lui voor, helaas. ;-)
4 opmerkingen:
Ik heb dit probleem natuurlijk ook weleens gehad, tegenwoordig maak ik overal tekeningen van en schrijf wat ik van plan ben als ik aan iets ga beginnen. Elk project wat nog ligt te wachten op vervolg stop ik in papieren tasjes. Die tasjes staan allemaal bij elkaar in een hoek, stof en idee alles bij elkaar.
http://quiltaart.blogspot.com
Dat is een goede tip van je, Aart. En Dea, het wordt missschien niet zoals je het oorspronkeijk in je hoofd had, maar het zal toch wel mooi worden.
Groetjes, Mam
Ik heb een schrift met harde kaft waar ik voor iedere quilt aantekeningen in maak. Ook erg leuk om terug te zien wanneer je aan je quilt gewerkt hebt en hoe vaak je je plan veranderd hebt.
Maar je achterkant is leuk geworden, ben benieuwd naar de randen
Voor alles is een tijd en strijken komt later wel. Wat stom is dat met die plannen he, dat je ze soms gewoon vergeten bent. Maar het wordt vast mooi
Een reactie posten